کتاب صوتی چرا دوستم نداشتی

کتاب صوتی چرا دوستم نداشتی؟ نوشته‌ی زئوس کابادایی نویسنده و هنرمند اهل ترکیه، سفری شاعرانه و دردآلود درون ذهن عاشقی تنهاست؛ عاشقی که میان خاطرات، وابستگی و پرسش‌های بی‌جواب دست‌وپا می‌زند و در این مسیر با حقیقت تلخ رها شدن روبه‌رو می‌شود. این کتاب تأملی عاشقانه و عارفانه درباره‌ی عشق‌های ناتمام و آدم‌هایی است که تمام جهانشان را روی یک نفر می‌گذارند، اما بی‌خبر از اینکه عشق همیشه به یک اندازه پاسخ داده نمی‌شود.

درباره‌ی کتاب صوتی چرا دوستم نداشتی؟

عشق می‌تواند نگاه انسان به جهان را دگرگون کند؛
هر خیابان، صدا، صحنه، عطر یا آهنگ می‌تواند یادآور حضور کسی باشد که روزی برایمان معنای زندگی بوده است. عشق به وجودمان راه پیدا می‌کند و گاهی ما را لطیف‌تر از همیشه و گاهی شکننده‌تر از آنچه تصورش را می‌کردیم می‌سازد. اما در کنار شور و زیبایی، عشق چهره‌ی دیگری نیز دارد؛ چهره‌ای آمیخته با انتظار، بی‌خوابی، اشک، پرسش و اندوه.

کابادایی در چرا دوستم نداشتی؟ روایت مردی را بازگو می‌کند که عشق را با همه‌ی وجود تجربه کرده، اما سهمی از آن نگرفته است. او در هجوم دلتنگی تا آستانه‌ی خانه‌ی معشوق می‌رود، میان امید و تردید معلق می‌ماند و با تلخ‌ترین تصویر ممکن روبه‌رو می‌شود: جای خالی خودش در کنار کسی که دوستش دارد. با گذشت زمان، وقتی معشوق دوباره بازمی‌گردد، مرد درمی‌یابد که چیزی در درونش خاموش شده است؛ عشقش سوخته اما خاکسترش هنوز گرم است، و گذشته‌ای که پایان یافته، همچنان در ذهنش زنده مانده است.

این کتاب بیانگر احساسات فروخورده، سؤال‌هایی که بی‌جواب مانده‌اند، و واقعیتی است که بسیاری تجربه کرده‌اند:
گاهی عشق می‌ماند اما دوباره نمی‌روید.

نسخه‌ی صوتی این اثر با ترجمه‌ی رقیه نظرلوی و روایت سید مهدی مفیدی توسط نشر صوتی موج کتاب و انتشارات گویا تهیه و منتشر شده است.

کتاب صوتی چرا دوستم نداشتی برای چه کسانی مناسب است؟

• دوست‌داران داستان‌های عاشقانه‌ی احساسی و تلخ
• کسانی که تجربه‌ی یک عشق ناتمام داشته‌اند
• شنوندگانی که به روایت‌های درونی، شاعرانه و عمیق علاقه‌مندند

در بخشی از کتاب صوتی چرا دوستم نداشتی؟ می‌شنویم

به بقالی سر کوچه‌ی شما رسیدم. داخل رفتم، یک بطری آب گرفتم. بیرون آمدم و کنار جدول نشستم. دستانم می‌لرزید و معلوم بود که نمی‌خواهی برایم پیامی بنویسی و یا مرا ببینی. مطمئن بودم که غرورت اجازه نمی‌داد و به این باور داشتم. در سرم جزئیات آنچه که می‌خواستم با تو صحبت کنم را برنامه‌ریزی کرده بودم. اگر این را بگوید جوابم این است و اگر آن را بگوید جواب آن هم معلوم است. برای هر سوال احتمالی تو،‌ جوابم را آماده کرده بودم. در سرم حساب‌وکتاب کردم و تمام توانم را جمع‌وجور کردم و از جا بلند شدم و به سر کوچه‌ی شما آمدم. چراغ خانه‌ات خاموش بود. با خودم گفتم شاید الان خواب باشی پس بیدارت نکنم که بدخواب می‌شوی.